Dzięki układowi umożliwiającemu im odbiór sygnałów ultradźwiękowych i przekształcenie ich na obraz otoczenia. Fala dźwiękowa załamuje się na każdej przeszkodzie więc nietoperz może bardzo precyzyjnie się rozeznać, gdzie znajduje się drzewo, ściana, czy inny nietoperz. Dzięki swoim umiejętnościom mógłby być całkiem dobrym szpiegiem, chociażby dlatego, że bez kontaktu wzrokowego mógłby śledzić swój cel.
Nietoperze żyją w chmarach co znacznie ułatwia im mapowanie otoczenia czy odnalezienie pokarmu. Nakładające się fale dźwiękowe o wiele pełniej oddają otoczenie, co w biologii nosi nazwę echolokacji. Ograniczeniem jest tu jedynie odległość od przeszkody, która nie może przekroczyć 10 metrów. Jeśli wtedy nawet mały owad wleci w zasięg ich echo-sonarów to nie będzie miał najmniejszych szans. Nietoperze są na ciągłym nasłuchu, nawet kiedy śpią. Jeśli więc owad tylko się pojawi są one w stanie usłyszeć piski swoich pobratymców z odległości 160 metrów! Dźwięki, które wydają nietoperze mają także różną długość fali z tego względu te podczas polowania mogą docierać na większe odległości od zwykłych ultradźwięków w celu echolokacji otoczenia.
Można wręcz powiedzieć, że sygnały, które wysyła nietoperz posiadają swój unikalny kod. Naukowcy badający zachowania tych zwierząt odkryli, że podczas polowania wysyła on zawsze taki sam zestaw dźwięków. Przewrotnie nazwano to „efektem otwarcia paczki chipsów”, gdyż jest to coś co każdy usłyszy, kiedy postanowimy otworzyć opakowanie z tą przekąska na sali kinowej.
To strategia, która przynosi nietoperzom najbardziej wymierne korzyści. Polują one w grupach oddalonych od siebie, jednocześnie cały czas nasłuchując co dzieje się w innych chmarach. Wychodzi na to, że szpiegują same siebie by mieć szanse na jak najlepszy posiłek.
Wyjątek od tej reguły stanowi sytuacja, gdy w jednej grupie występuje zbyt dużo osobników. Wtedy to ich siła skupienia na zdobywaniu pokarmu spada, a ważniejsze okazuje się zręczne unikanie kolizji w powietrzu, gdzie roi się od osobników tego samego rodzaju. W tym czasie ofiara może łatwiej uciec, a nietoperze muszą obejść się smakiem. Inną ważną informacją jest to, że pomiędzy różnymi gatunkami występują czasem bardzo ciekawe różnice, jak choćby umiejętność zagłuszania sygnałów innych nietoperzy w celu zwiększenia prawdopodobieństwa na dobre łowy. Jest to o tyle zajmujące, że w warunkach laboratoryjnych naukowcy mają ogromne trudności ze sztucznym wywołaniem dezorientacji u nietoperzy. Dowodzi to natomiast, jak skomplikowane mechanizmy wytworzyła natura.
Niektóre nietoperze (mroczek brunatny) śledzą starsze osobniki w celu zwiększenia szansy na udane polowanie. Są tu też takie gatunki, które przy pomocy ultradźwięków potrafią odróżnić ofiarę która jest trująca od takiej, która nadaje się na ich posiłek. Jeden z rodzajów nietoperzy wykrywa również mikrofale powstające na wodzie podczas kumkania żaby i precyzyjnie może namierzyć rzeczonego płaza w celu pożywienia się nim.
Wszelkie kwestie merytoryczne na potrzeby powyższego artykułu został skonsultowane z zespołem portalu Biologist.pl. Jest to strona internetowa poświęcona zawiłościom natury oraz próbująca odpowiedzieć na wiele ciekawych pytań o mechanizmy funkcjonujące w otaczającej nas przyrodzie.
Napisz komentarz
Komentarze