Matka życie dziecka stawia na pierwszym miejscu. Przekonują się o tym kobiety w tragicznych momentach, gdy dziecko urodzi się chore lub zapada na cieżką chorobę. Nikt nie jest w stanie zliczyć nieprzespanych nocy przy łóżku dziecka, minut, które wydają się wiecznością, gdy zmienia mu opatrunki, próbuje nakarmić. Sama nie dba o siebie, nie doje, nie dośpi, nie zwraca uwagi na fryzurę itp. Tak, macierzyństwi to dar, to coś pięknego, niepowtarzalnego, ale i wielkie wyrzeczenia. Z drugiej strony uśmiech tego dziecka, uścisk drobnej dłoni, dzień bez bólu i płaczu, to dla takiej matki święto, które ona celebruje, karmi się nim na wypadek następnych trudnych dni. Mama chorego dziecka nigdy nie usłyszy od niego zwrotów typu" "jesteś głupia", " nienawidzę cię", czy też "mam ciebie dosyc".Takie słowa zdarza sie słyszeć mamom, które oddały całe serce swoim dzieciom, ale dały go za dużo. Bezstresowe wychowanie obraca się przeciwko matkom.
Nasze mamy niestety zapominają o swojej wartości i budowaniu szacunku do swojej osoby. W minioną sobotę byłam świadkiem sytuacji, gdy zadbana 30-letnia mama, właścicielka ekskluzywnego samochodu szła w jego kierunku z czterema torbami z zakupami. Obok kroczył ukochany synek ( na oko 10-letni), który nie wiedział co zrobić z rękami. A to więc podnosił patyki, by potem z kolei zerwać dmuchawca. Przez chwilę widząc to miałam dylemat, czy zwrócić mu uwagę, by pomógł mamie z tymi zakupami, czy przemilczeć? Nikt przecież nie wymaga, aby 10-letnie dziecko dźwigało ciężary, ale mama mogłaby przekazać mu do niesienia jednej z lżejszych siatek. Nie wyraziłam głośno moich uwag, bo pomyślałam, że mogłabym obniżyć autorytet matki w oczach dziecka. Współczuje jednak i temu dziecku ( bo co z niego wyrośnie), jak i mamie, która tak łatwo pozbawia się należytego jej szacunku.Może wyolbrzymiam problem, ale kochane mamy szanujmy też i siebie. Zakochane w swoim dziecku często zapominamy o sobie, o swoich potrzebach i uczuciach. Kochajmy bezgranicznie, ale mądrze, by na przyszłość cieszyć się udanymi, dobrze wychowanymi dziećmi i wnukami.
W Dzień Matki w szczególny sposób należy docenić, te kobiety, które z racji niemożności posiadania własnych dzieci, zdecydowały się na adopcję. " Nieważne kto urodził, ale ważne kto wychował"-często słyszymy te słowa. Tym kobietom przysposobione dzieci będą wdzięczne do końca życia za kredyt zaufania, za morze miłości, której nie dane im było otrzymać od biologicznych rodziców. Ciepło, delikatność, oddanie takiej mamy są spełnieniem najskrytszych marzeń dzieci z Domu Dziecka.
Kochane mamy, to także te z liczną gromadką dzieci, które dzielą miłośc po równo względem każdej pociechy. Mimo licznych obowiązków i trosk, zawsze mają uśmiech na twarzy i dużo cierpliwości . Spotkało je przecież coś pięknego, ważnego. Dały życie nowej istocie.
Wszystkie mamy zasługujecie na naszą miłość, wdzieczność, pamięć oraz bezinteresowność. Kochamy Was za pocałunki,przytulanie, kołysanki do snu, za pyszne obiadki i wyprane skarpetki. Za każdą najmniejszą pochwałę, a nawet za karcący wzrok, czy lekki klaps. Wszystko, co dla nas robicie ma swój sens, kształtuje nasze "ja", naszą osobowość, naszą przyszłość.
Iwona Warzycka
Napisz komentarz
Komentarze