Smardze to grzyby nietypowe pod wieloma względami. Wyróżnia je zarówno kształt, przekrój, miejsce występowania, jak i wyjątkowy czas pojawiania się w przyrodzie.
Są niezwykle cenione ze względu na swoje walory zapachowe i smakowe jednak ze względu na ich ograniczone występowanie oraz niewielkie zbiorowiska, możliwości ich skosztowania dostępują tylko nieliczni.
Grzyby nadające się do spożycia osiągają wysokość do ok. 15cm (wysoka główka - ok. 10cm i krótki trzon). Są koloru brązowego, beżowego, czasem niemal czarne. Charakterystyczna dla grzyba jest jego stożkowata budowa oraz nieregularne porowatości występujące na całej jego powierzchni.
Miąższ tych grzybów jest bardzo delikatny i kruchy, z wyglądu woskowaty.
Na przełomie marca i kwietnia (a jak podają niektóre źródła nawet do końca maja), w zależności od pogody, możemy je spotkać rozproszone w wielu miejscach. Nie zawsze wolno nam je jednak zebrać. Jak większość podobnie rzadkich okazów przyrody traktowane są jako ekskluzywne i drogie a przede wszystkim - objęte ochroną. W Polsce nie jest to jednak ochrona ścisła, stąd możliwość wykorzystania ich w celach spozywczych.
Zgodnie z przedmiotowym rozporządzeniem smardz grubonogi, jadalny, półwolny, stożkowaty i wyniosły mogą być zbierane jeśli rosną na terenie ogrodów, upraw ogrodniczych, szkółek leśnych i na terenach zieleni. Dziko występujące grzyby tych gatunków są objęte ochroną, która uniemożliwia ich pozyskiwanie, zbiór, przemieszanie i niszczenie ich siedlisk.
Jeśli więc macie szczęście i w waszym ogrodzie zauważyliście te niezwykłe grzyby, możecie je wykorzystać. Za rok możecie nie spotkać ich drugi raz w tym samym miejscu, co jest jednym z powodów, dla których smardze są tak unikatowe.
Tak jak większość grzybów, także smardz ma jednak swojego „złego bliźniaka”, którego spożycie może być fatalne w skutkach. Przed spożyciem należy więc upewnić się, że właśnie z jadalną odmianą macie do czynienia.
Symetryczny, o szpiczastej budowie smardz jadalny powinien jednak wzbudzać naszą ciekawość i zainteresowanie: delikatny w zapachu i smaku znakomicie nadaje się do sosów i wykończenia szlachetniejszych dzięki niemu potraw mięsnych.
źródło:
Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 października 2014 r. poz. 1408, Załącznik 2
bez-ogrodek-blog.blogspot.com
Napisz komentarz
Komentarze