Jan Poprawa-Pedagog, i wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie (od 1999), studium aktorskiego Teatru Rozrywki w Chorzowie, „warsztatów” dziennikarskich, muzycznych, estradowych i teatralnych w Świnoujściu, Chodzieży, Bolesławcu, Pęzinie, Barzkowicach, Olsztynie, Chrzanowie, Kołobrzegu, Dęblinie, Jaworze, Krasnobrodzie, Horyńcu Zdroju i in. Autor wielu książek, współpracownik kilkudziesięciu dzienników i periodyków, a także tekstów w kilkunastu wydawnictwach zbiorowych. Współautor „Raportu o stanie kultury w Krakowie” (1994), autor haseł w „Encyklopedii Muzycznej PWM” (od 1984) oraz „Popularnej Encyklopedii Powszechnej” (od 1995). Redaktor antologii, m.in. „Pamięć” (1996), „Suplement poetycki” (2000); serii wydawniczych „Biblioteka Stowarzyszenia Autorów Polskich” (wspólnie z Tadeuszem Skoczkiem, 22 tomy), „Salon Literacki Jana Poprawy” (33 tomy). Wraz z Stanisławem Bukowcem i Tadeuszem Skoczkiem założyli w 2006 roku kwartalnik „Piosenka”
Jerzy Satanowski - kompozytor, dyrygent i reżyser. Kompozytor muzyki filmowej i teatralnej - ok. 300 realizacji scenicznych w kraju i za granicą, laureat wielu festiwali teatralnych (Belgrad, Nancy, Edynburg, Opole, Kalisz – Kaliskie Spotkania Teatralne, Wrocław i in.). Twórca piosenek "aktorskich", śpiewanych m.in. przez K. Jandę, P. Fronczewskiego, H. Banaszak, E. Błaszczyk. Wyreżyserował spektakle: Decadance (1987), Nie żałuję wedle Agnieszki Osieckiej (1997). Skomponował ogromną liczbę piosenek śpiewanych m.in. przez Edytę Geppert, Ewę Błaszczyk, Stanisławę Celińską czy Krystynę Jandę. Skomponował muzykę do wielu filmów, m.in. Baryton (reż. J. Zaorski, 1984), Dom wariatów (reż. M. Koterski, 1984), Kobieta w kapeluszu (reż. St. Różewicz, 1984), Jezioro bodeńskie (reż. J. Zaorski, 1985), Siekierezada (reż. W. Leszczyński, 1985), Magnat (reż. F. Bajon, 1986), Wszystko co najważniejsze (reż. R. Gliński, 1992), Dzień świra (reż. M. Koterski, 2002). Laureat nagród za muzykę na FPFF w Gdańsku - za Schodami w dół, schodami w górę (reż. A. Domalik, 1988) i Wrzeciono czasu (reż. A. Kondratiuk, 1995) oraz spektakli Teatru Telewizji, m. in. Kordian (reż. G. Holoubek, 1980), Ferdydurke (reż. M. Wojtyszko, 1985), Hamlet (reż. J. Englert, 1985), Wiśniowy sad (reż. A. Domalik, 1994), Dziady (reż. J. Englert, 1997), Dybuk (reż. A. Holland, 1999), Woyzeck (reż. L. Adamik, 1999).
Mirosław Czyżykiewicz – gorliczanin. polski pieśniarz, gitarzysta, poeta, kompozytor, artysta grafik. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[1].Debiutował w swoim rodzinnym mieście w zespole "Ostatnia wieczerza w karczmie przeznaczonej do rozbiórki". Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1981-83)[2] i Warszawie (1984-87), działał w studenckim ruchu artystycznym. Potem związany przez pewien czas z III Programem PR i programem "Zgryz" Macieja Zembatego. Pierwsze jego wiersze zostały opublikowane w „Radarze” w roku 1986. W 1995 i 1996 brał udział w koncercie Kraina łagodności na festiwalu w Opolu. Oprócz pisania własnych tekstów komponuje muzykę do wierszy Josifa Brodskiego, wykonuje też utwory Włodzimierza Wysockiego w polskich tłumaczeniach. Stale współpracuje ze Spotkaniami Zamkowymi "Śpiewajmy poezję" w Olsztynie oraz Studenckim Festiwalem Piosenki w Krakowie. Artysta jest jednym z przedstawicieli nurtu polskiej poezji śpiewanej. W twórczości prezentuje refleksyjne podejście do życia jako do tematu. Do oceny jego postawy artystycznej reprezentatywne są opinie związane z wydaniem albumu Ave. Laureat nagród, m.in. FAMY w 1986 i 1987, nagrody III programu PR im. Mateusza Święcickiego w 1990 r., nagrody im. J. Kaczmarskiego (2004 jako pierwszy laureat).
Gorlicki konkurs jest jedną z eliminacji do najbardziej prestiżowego turnieju piosenki literackiej w Polsce Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie.
Gwiazdą wieczoru będzie jedna z najciekawszych polskich wokalistek KATARZYNA GRONIEC , która w Gorlicach wystąpi z pięcioosobowym zespołem. Pani Katarzyna Groniec zadebiutowała pierwszoplanową rolą Anki w musicalu Metro (1991). W 1997 zdobyła Grand Prix na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, gdzie rok później wystąpiła ze swoim własnym recitalem. W 1988 na Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu zdobyła główna nagrodę, następnie wystąpiła w musicalu - Metro, gdzie zagrała rolę Anki. Od tego czasu kilka lat współpracowała z teatrem Buffo w Warszawie gdzie wystąpiła m.in w spektaklach: Do grającej szafy grosik wrzuć, Brel, Grosik 2, Obok nas i Tyle miłości. Po rozstaniu z Buffo występowała gościnnie na scenach różnych teatrów. Grała m.in. w musicalach: Piotruś Pan (w teatrze muzycznym Roma), Trzy razy Piaf (w Ateneum), Mandarynki i pomarańcze (w Capitolu), Bagdad Cafe (w Polonii), Nie ma solidarności bez miłości (w Palladium). Na początku września 2000 ukazała się jej debiutancka płyta Mężczyźni, której producentem był Grzegorz Ciechowski. Jej kolejnym albumem była płyta Poste restante składająca się z trzech części. Pierwsza część zawierała piosenki kabaretowe i filmowe z lat 30. XX wieku, z repertuaru m.in. Édith Piaf i Marleny Dietrich. Utwory części drugiej to sześć melancholijnych piosenek o miłości. W części trzeciej znalazły się trzy utwory Astora Piazzolli z tekstami w przekładzie Marcina Sosnowskiego oraz romans Aleksandra Wertyńskiego ze słowami Jonasza Kofty. Motywem przewodnim i inspiracją dla płyty stała się piosenka Ewy Demarczyk pt: Jaki śmieszny jesteś pod oknem, a dokładnie jej fragment: ... więc dróg poznaj sto, aby dojść do mych ust....Płyta Emigrantka została wydana w 2004. Znalazły się na niej kompozycje Piotra Dziubka z kilkoma tekstami K.Groniec oraz aranżacja piosenki z berlińskiego kabaretu Kurta Weila i Bertolta Brechta.Następna płyta – Przypadki – to już autorski projekt Katarzyny Groniec i Piotra Dziubka. Pierwszym promującym singlem został utwór Będę z Tobą, drugim – Poniedziałek. Płyta została bardzo dobrze oceniona przez krytyków i słuchaczy[potrzebne źródło], osiągając kilkanaście tysięcy sprzedanych egzemplarzy. W 2008 Katarzyna Groniec otrzymała dyplom mistrzowski - Nagrodę im. Aleksandra Bardiniego za wybitne osiągnięcia w piosence aktorskiej. W tym samym roku ukazał się dwupłytowy album-rejestracja koncertu Na żywo.27 marca 2009 w Teatrze Capitol podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu odbyła się premiera recitalu pt. Listy Julii, a jesienią tego roku wydano płytę pod tym samym tytułem.W listopadzie 2011 roku miała premierę siódma płyta artystki - Pin-up Princess - o której sama Groniec mówi, że jest to "zapis przemyśleń, jakie nawiedzają kobietę po 35. roku życia". I właśnie piosenki z tej ostatniej płyty będzie można usłyszeć na gorlickim koncercie.
Tak wspaniała uczta dla koneserów muzyki odbędzie się 2 maja 2012r. w gościnnej Sali Gorlickiego Centrum Kultury. Przesłuchania konkursowe rozpoczną się o godz. 10.00 zaś koncert laureatów a po nim występ gwiazdy rozpocznie się o godz.18.00. Serdecznie wszystkich zapraszamy! Wstęp wolny!
Napisz komentarz
Komentarze